نمایشگاه «تنبور مقدس – هنر استاد الهی» که از ۱۴ مرداد تا ۲۱دی ۱۳۹۳ ش (۵ اوت ۲۰۱۴ تا ۱۱ ژانویه ۲۰۱۵ م) در موزه‌ی متروپولیتن نیویورک برگزار شد، اولین نمایشگاه آمریکایی بود که به بررسی زندگی و موسیقی این فیلسوف، قاضی و استاد موسیقی ایرانی‌الاصل پرداخت. این نمایشگاه بی‌سابقه، که شروع آن هم‌زمان با افتتاح میدان جدید دیوید اچ. کاچ (David H. Koch Plaza) و نوسازی نمای باشکوه موزه‌ی متروپولیتن بود، توسط بخش موسیقی موزه، و با حمایت یونسکو برگزار گردید.
نمایشگاه «تنبور مقدس» که بیش از ۱۰۰،۰۰۰ تماشاگر از سراسر جهان را به سوی خود جلب کرد، داستان زندگی انسانی است که جست‌وجوی خستگی‌ناپذیرش برای یافتن معنا و خودشناسی، همراه با تحول هنر موسیقی‌اش، در سراسر زندگی‌اش ادامه داشت. حدود چهل آلت موسیقی از مجموعه‌ی شخصی استاد الهی، موزه دو لا موزیک در پاریس و موزه‌ی متروپولیتن و تعدادی وسایل شخصی استاد الهی مانند لباس قضایی و دست نوشته‌هایش و اشیاء نمادین دیگری که دریچه‌ای به سوی زندگانی منظم او بودند، همگی رابطه‌ی جدایی‌ناپذیر بین نوازنده و ساز را نشان می‌دادند.
این نمایشگاه که در گالری اختصاصی هاگوپ کوورکیان (Hagop Kevorkian)، در بخش هنر اسلامی موزه برگزار شد، روایتی بود بصری از دوران‌های مختلف زندگی استاد الهی، از سال‌های اولیه‌ی زندگی به عنوان عارفی سنتی تا زندگی و شغل قضایی او و سال‌های آخر حیاتش که به تألیف و موسیقی گذشت. این روایت همراه بود با گفتارهایی از تعالیم شفاهی استاد الهی و موسیقی تنبور همیشگی او که فضای نمایشگاه را از گرمی و آرامش خاصی آکنده می‌کرد.
روی یکی از دیوارها، روی دو صفحه‌ی بزرگ تلویزیون، منتخبی از یک فیلم مفصل درباره‌ی موسیقی استاد الهی که در دست تهیه است نشان داده می‌شد. این فیلم، با گفتار جان شیفر، گوینده‌ی WNYC ، مجموعه‌ی مصاحبه‌هایی است با موسیقی‌دانان، موسیقی‌شناسان و متخصصین علوم اعصابِ بنام درباره‌ی خلاقیت و اثر موسیقی استاد. در یک بخش از این فیلم، دکتر شاهرخ الهی، پسر استاد الهی و وارث هنر او، نوآوری‌ها و ظرافتی را که استاد در تکنیک نواختن تنبور ایجاد کرد به نمایش می‌گذارد.
در جوار این نمایشگاه، برنامههای جانبی دیگری نیز با همکاری موزه‌ی متروپولیتن و بنیاد نور، که یکی دیگر از برگزارکنندگان نمایشگاه بود، عرضه شد. این برنامه‌ها، که با استقبال زیادی نیز روبه‌رو شدند، شامل کنسرت‌های متنوعی با الهام از موسیقی استاد الهی، سخنرانی، میز گرد، شعرخوانی و حتی یک کلاس تنبور بود.
یکی از شگفت‌انگیز‌ترین جنبه‌های این نمایشگاه نسبتاً کوچک، میزان توجه رسانه‌های جمعی به آن بود. روزنامه‌ی نیویورک تایمز در مقاله‌ای تحت عنوان «تجلیل از سازی با چند سیم و قدرت یک سمفونی» به معرفی موسیقی استاد پرداخت و نویسنده‌ی مقاله حیرت خود را از صدای موسیقی استاد در این مقاله بیان کرد.
رسانه‌های دیگر، خصوصاً رسانه‌های بین‌المللی، در کنار رسانه‌های محلی، توجه خاصی به این نمایشگاه نشان دادند. تلویزیون‌هایی نظیر بخش فارسی صدای آمریکا، بخش فارسی بی‌بی‌سی، بخش فارسی دویچه وله، برنامه‌هایی به معرفی استاد و موسیقی او اختصاص دادند. بلاگ موزه متروپولیتن نیز، به بازتاب نظرات پرشور بازدیدکنندگان از این نمایشگاه نسبتاً کوچک اما پربار پرداخت. برنامه‌ی NYC-ARTS، موسیقی استاد را به عنوان یکی از برنامههای منتخب هفتگی خود عرضه کرد.
در کنار این همه، یک مجموعه‌ی سی دی که به مناسبت برگزاری این نمایشگاه تهیه شده است، یادگار به‌یادماندنی به بازدیدکنندگان نمایشگاه ارائه داد. این مجموعه شامل دو سی‌دی، حاوی منتخبی از موسیقی استاد الهی است با شرحی از قطعات و توضیحی بر موسیقی استاد، به سه زبان، که اختصاصاً برای این نمایشگاه تهیه شده است.
استقبال باورنکردنی از نمایشگاه تنبور مقدس، نشانه‌ای است از قدرت موسیقی استاد و اثرات آن بر انسان‌هایی با فرهنگ‌های مختلف. روز به روز و ماه به ماه، تماشاگرانی از سراسر جهان آمدند و با جنبه‌های مختلفی از استاد و موسیقی او آشنا شدند، بر آن توجه و تمرکز کردند و با شخصیتی که به این موسیقی حیات داد و جان بخشید، آشنا شدند. استاد الهی می‌گفت «موسیقی ارتباط با روح دارد و روح ارتباط با خدا. اگر به همان حالت روحانی‌اش اجرا کنند، سیم ارتباط به مبدأ وصل می‌شود». اثر موسیقی استاد ناشی از یک عمر خودشناسی است به منظور دستیابی به معنویتی واقعی و متعالی کردن روح انسانی.